Verzamelen is een kunst

Ga mee naar het begin van M

Honderd jaar geleden schonk Victor Vanderkelen, zoon van oud-burgemeester Leopold Vanderkelen en zijn vrouw Maria Mertens, de oorspronkelijke woning op de museumsite aan de Stad Leuven, met de bedoeling om er een museum in te richten. Maar de wortels van M zitten dieper dan 1917. "Eind 18de eeuw stond in het stadhuis van Leuven al een rariteitenkabinet", vertelt Diensthoofd Collecties Marjan Debaene. "Hoe dat er precies uitzag, weten we niet. Maar de objecten die erin zaten, hebben we bijna allemaal." Om de bezoeker een blik op de museumgeschiedenis te gunnen, creëert M opnieuw een rariteitenkabinet, met de stukken van toen.

Het is de oercollectie van M. Je treft er bijvoorbeeld de kruiwagen aan die gebruikt is voor de eerste spadesteek van de vaart, of de kop van een 16de-eeuwse reuzin, een relict van de stadsommegang die men in die tijd met Leuven Kermis organiseerde. Maar er zit evengoed een architecturaal unicum tussen: het perkamenten torenontwerp van de Sint-Pieterskerk.

Overdonderd

Na het rariteitenkabinet maak je als bezoeker een sprong van 100 jaar. Rond 1900 kon je in de stad postkaarten kopen met een foto van het toenmalige stadsmuseum in het stadhuis. De collectie was in die tijd nog altijd vrij klein. Een depot was er niet. Op de postkaart zie je dan ook dat geen centimeter van de muren onbenut bleef. M heeft ongeveer alle werken op de kaart kunnen identificeren en roept ook deze fase van de museumgeschiedenis op in deze tentoonstelling. 

Groei van de collectie

In de decennia na de schenking van het woonhuis Vanderkelen-Mertens in 1917, is de collectie van het museum enorm gegroeid. Dat kwam natuurlijk voor een stuk doordat er eindelijk ruimte was voor een écht museum, maar vooral ook door de inzet en bijdragen van de eerste conservator van het museum: Victor De Munter. Hij bouwde verder op de ruime collectie die hij van zijn 19de-eeuwse voorganger Edward Van Even erfde. Als gepassioneerd collectioneur van kunst en erfgoed schonk hij de volledige collectie aan het museum. Het betekende een uitbreiding met duizenden stukken. Vanaf die tijd koos men ook voor de klassieke, museale opstelling die we vandaag nog kennen.

Presenteren is manipuleren

Met die diverse opstellingsvormen willen we meer tonen dan onze eigen geschiedenis. M wil de bezoeker er ook op wijzen dat elke vorm van presenteren de blik manipuleert. De hoeveelheid werken uit de 19de-eeuwse opstelling, waarbij geen centimeter van de muur onbenut bleef, overdondert. De overdachte en geselecteerde opstelling duwt de blik en de interpretatie in een bepaalde richting. Hoe dat werkt, laten we je hier graag zien.

Museumpje spelen

Je kunt tot slot ook zelf aan de slag. Een grote touchscreen geeft je niet alleen alle informatie over de 90 werken in de ruimte, maar laat je ook experimenteren als curator. Je selecteert een thema en een periode, selecteert werken en stelt ze op zoals je wil. Zo ervaar je wat er verandert als objecten op verschillende wijzen met elkaar gecombineerd worden.