Terug

Vasco Araújo

28.09.18

17.03.19

M Leuven

Vasco Araújo, NoteBook - La morte del desiderio, 2018

Ontdek wat er te doen is in deze tentoonstelling

Het oeuvre van Vasco Araújo (°1975, Lissabon) is geworteld in literatuur en filosofie. De kunstenaar wil op een kritische manier de kijk van ‘de ander’ blootleggen, maar ook de ambiguïteit van relaties, de broosheid van systemen en de manier waarop we onze eigen werkelijkheid vormgeven. Hiervoor gebruikt hij een combinatie van verschillende media.

Vasco Araújo (°1975) woont en werkt in Lissabon, Portugal. Hij heeft zowel nationaal als internationaal deelgenomen aan verschillende groepstentoonstellingen en had onder meer solotentoonstellingen in Centro Cultural de España, Montevideo (2018); Autograph ABP, Londen (2016); MALBA, Buenos Aires (2015), Fundação Calouste Gulbenkian/CAM, Lissabon (2010); Jeu de Paume, Parijs (2005); S.M.A.K., Gent (2004); Museu de Serralves, Porto (2004). Ook volgde hij enkele residentiële programma’s zoals FLACC, Genk (2016); Pinacoteca do Estado de S. Paulo, San Paulo (2014); Récollets, Parijs (2005); Core Program, Houston (2003/04).

Vasco Araújo’s werk zit in vele private en publieke collecties zoals die van Centre Pompidou, Musée d’Art Moderne, Frankrijk; Museu Colecção Berardo, Arte Moderna e Contamporânea, Portugal; Fundação Calouste Gulbenkian (Portugal); Museo Nacional Reina Sofía, Centro de Arte (Spanje); Fundação de serralves (Portugal). Momenteel is zijn werk O Jardim (2005) te zien in KANAL, Centre-Pompidou Brussel.

Verlangen

Het werk van Araújo is opgebouwd rond concepten als identiteit en seksualiteit, deugd en de moraliteit van de plicht, de gevoelswereld en de instincten van begeerte en passie. Araújo: “Verlangen in brede zin is een belangrijk thema in mijn werk. Wat betekent het bijvoorbeeld om dingen te verzamelen? Gaat dat puur om bezit of is er een factor van liefde die meespeelt? En welk effect hebben onze verlangens op de relaties die we met onze geliefden hebben?”

Die vragen komen onder andere terug in het werk 'O Amante' (2004), dat een groep tekeningen van objecten toont in combinatie met tekstfragmenten die inzoomen op de bezitsdrang van verzamelaars.

Onderzoek naar gedragscodes

Araújo ontwikkelt zijn beeldtaal door middel van onderzoek naar gedragscodes die reflecteren over de relatie tussen de mens en de wereld. Hij zet daarvoor verschillende media in, zoals sculptuur, installatie, video, fotografie en performance. De rol van het lichaam, de stem, gebaren, taal en sociale normen worden door zijn poëzie herzien. Die poëzie verrijkt hij met invloeden uit de opera, de etiquette, dans, het modernisme of de mythologie.

Zo ontstaat er bijvoorbeeld in de video 'Portrait' (2014) een gesprek tussen geschilderde portretten die praten over hun gevoelens, machtsspelletjes en de verhouding tot de ander. Het werk vertelt ons iets over onze relaties, maar gaat evenzeer over herinneringen en ons geheugen.

Standbeelden als geheugen

Ook naar het verleden grijpt Vasco Araújo regelmatig terug. “Hoe construeren we onszelf aan de hand van onze geschiedenis? Oude objecten, zoals standbeelden, zijn in zekere zin ons geheugen. Ze zijn een weerspiegeling van mensen die op een bepaald moment in de geschiedenis leefden. Op die manier laten ze ons toe om in het verleden te kijken en op basis daarvan te reflecteren over onze eigen tijd.”

Die denkwijze vinden we ook duidelijk terug in zijn recente werk 'Notebook'(2018), waarbij Araújo karaktereigenschappen toeschrijft aan 40 portretten uit de Oudheid. Het resultaat lijkt wel het notitieboekje van een filmmaker die zijn personages beschrijft.

In deze solotentoonstelling presenteert Araújo een selectie werken uit de periode tussen 2004 en 2018, met een focus op recent werk.

Curator: Eva Wittocx