M-residenten Chantal van Rijt & Maud Gourdon

De M-residentie van Chantal van Rijt & Maud Gourdon

M-residenten Chantal van Rijt & Maud Gourdon

M Leuven, foto: Eva Donckers

De samenwerking tussen kunstenaars Chantal van Rijt en Maud Gourdon is ontstaan uit een gemeenschappelijke interesse in structuren en generatieve processen voor het creëren van visuele en ruimtelijke verhalen. Elke kunstenaar heeft een eigen visuele taal: Chantal van Rijt werkt met fotografie, objecten en installaties, Maud Gourdon met tekening en sculpturen. Door deze met elkaar te combineren, ontstaan nieuwe verhaallijnen en narratieven. 

M-residenten Chantal van Rijt & Maud Gourdon

M Leuven, foto: Eva Donckers

Code-talen

Tijdens hun residentie in de M-ruimte werken kunstenaars Maud Gourdon en Chantal van Rijt rond ideeën van coderen en decoderen. De kunstenaars onderzoeken de linguïstische structuren van verschillende code- en symbolentalen. Vervolgens vertalen ze deze naar een nieuwe formele taal. Op die manier proberen ze communicatiemechanismen en semantische verschuivingen die uit een vertaling voortkomen, bloot te leggen.

 

In code-talen (simpele of complexe) worden de eenheden waaruit een code is opgebouwd (letters, cijfers, tekens...) niet beschouwd als conventionele communicatiemiddelen. Deze eenheden willen ‘meer’ zijn. Elke combinatie of reeks staat namelijk voor een bundeling van energie en omvat een veelheid aan data en een een veelheid aan betekenissen. Dit maakt het moeilijk (alsniet onmogelijk) om ze volledig naar onze eigen gebruikelijke taal te vertalen. Code-talen dagen onze manier om taal te vatten en onze manier om te communiceren uit.

M-residenten Chantal van Rijt & Maud Gourdon

M Leuven, foto: Eva Donckers

In hun onderzoek kijken de kunstenaars naar de handeling van het vertalen zelf: wat betekent het om iets of iemand uit zijn normale context te halen? Van Rijt en Gourdon beschouwen het vertalen als een ambivalente omgeving waar niets is wat het lijkt, waar alles voortdurend in transformatie is. De handeling van het vertalen definieert zich door een heen-en-weer beweging van samentrekking en expansie. Daarbij is het cruciaal om terug te gaan naar de oorsprong van een woord en/of een lijst op te stellen van synoniemen om de specifieke betekenis te benaderen. Door te spelen met de densiteit van taal bevrijden de kunstenaars deze van betekenis en laten ze patronen verschijnen. Zo bevragen ze de manier waarop we taal ontvangen, net als de communicatie die ontstaat tussenin.