“Voor een stuk om professionele redenen, zeg ik er eerlijk bij. Ik zit zelf in de kunstsector: vroeger werkte ik voor CypresGalerie in Leuven. Tegenwoordig run ik CAPS (Contemporary Art Projects), een nomadisch kunstplatform met tijdelijke stek in Oostende. Dan is het handig om contacten te kunnen onderhouden met andere kunstliefhebbers, en als M-bassadeur lukt dat prima.”

“Als galeriehouder ben ik gespecialiseerd in actuele kunst, en dat boeit me ook het meest als bezoeker van M. In vergelijking met andere musea heeft M een heel eigen en interessant profiel. ’t Is een van de weinige musea die erin slagen oude en hedendaagse kunst goed te combineren. En voor beide halen ze hoge bezoekerscijfers.”

Muurtekeningen

‘‘Ze hebben ook uitstekende curatoren, met een breed netwerk in de internationale museumwereld. Daardoor kunnen ze mooie namen naar Leuven halen. Ik denk nu aan de tentoonstelling van Sol LeWitt, een van de pioniers van de conceptuele kunst. In 2012 exposeerde M vierentwintig van zijn beroemde geometrische muurtekeningen. LeWitt was toen al overleden, maar voor dat soort in situ-werken had hij strikte voorschriften nagelaten. Leuvense kunstenaars hebben de tekeningen toen volgens die voorschriften ter plekke gemaakt. Met de M-bassadeurs hebben we een filmpje kunnen bekijken waarin je zag hoe die werken tot stand kwamen. Fascinerend.’’

‘‘Ik ben ook lid van de klankbordgroep voor M-bassadeurs. We zijn met acht tot tien mensen, en we komen geregeld samen om te discussiëren, mét de mensen van M erbij. Een museum als M heeft een supportersclub nodig, en de M-bassadeurs en de M-cenassen zijn die supportersclub. Net als echte supporters hebben we soms kritiek, maar er wordt wel naar ons geluisterd. M stelt onze mening op prijs, dat waardeer ik heel erg.’’

Vriendendag

‘‘Ik ben ook een fan van de artist talks waarop M-bassadeurs en M-cenassen worden uitgenodigd. Kunstenaars zijn niet altijd grote praters, maar tijdens zo’n artist talk gaan ze in gesprek met een curator, en zo kom je vaak toch veel te weten. Dit jaar staan er weer een paar interessante namen op het programma.’’

‘‘Als M-bassadeur kreeg ik de kans om mijn favoriete werk voor te stellen tijdens de eerste Vriendendag, een paar jaar geleden. In één zaal hing toen een reeks miniaturen van Robert Devriendt naast werk van onder meer Rogier van der Weyden. Ik ken het werk van Devriendt vrij goed, dus dat sprak me aan. Ik heb toen gewezen op de opvallende parallellen. Devriendt schildert kleine, hyperrealistische taferelen die je samen zou kunnen lezen als een soort verhaal – net zoals de predella, het voetstuk onderaan oude drieluiken waarop kleinere scènes uit bijvoorbeeld heiligenlevens zijn afgebeeld. Hij gebruikt zelfs dezelfde schildertechniek als de Vlaamse Primitieven: olie op paneel. Heel bijzonder. Ik kijk nu al uit naar de nieuwe Vriendendag in 2020.’’