Het verhaal van een verzamelaar

Zonder verzamelen geen museum

Interview met een verzamelaar

© Andy Merregaert

In de collectiepresentatie 'Verzamelen is een kunst' zoomt M in op de kunst van het verzamelen. Het museum nodigde enkele fervente verzamelaars uit om hun collectie met ons publiek te delen. Eén van hen is de 75-jarige Ides, verzamelaar van haantegels, Delftse tegels waarop een haan wordt afgebeeld.

Interview met een verzamelaar

© Andy Merregaert

Hoe is je fascinatie voor deze tegels ontstaan?

"Verzamelen is iets bijzonders. Ik denk dat mijn fascinatie voor haantegels ontstaan is uit een bredere interesse in keramiek, die ik van thuis uit heb meegekregen. Op een gegeven moment ga je dan een bepaald domein afbakenen. Voor mij is dat de haantegel geworden. Een verzamelobject is eigenlijk iets merkwaardigs. Het is wel mooi, maar het blijft een voorwerp. Pas wanneer je meerdere objecten samenbrengt, krijgt het een soort van extra dimensie. Door te verzamelen creëer je eigenlijk een soort van verhaal waar je zelf deel van gaat uitmaken en dat een eigen leven gaat leiden."

 

Een verzameling moet altijd ergens beginnen. Herinner jij jouw eerste verzamelstuk nog

"Absoluut! Mijn eerste tegelhaan heb ik gekocht bij een antiquair. Het lag in de vitrine en trok mijn aandacht. Zonder al te veel na te denken ben ik naar binnen gestapt en heb ik de tegel gekocht. Op dat ogenblijk was het helemaal niet mijn intentie om een verzameling op te starten. Ik was gewoon geïnteresseerd in keramiek in het algemeen, maar dat ene tegeltje trok me aan. Nadien toon je dat stuk aan kennissen en krijg je positieve reacties. Dan volgt al snel de volgende tegel en zo gaat de bal aan het rollen."

 

Ondertussen heb je al een flinke collectie tegels. Gaat het verzamelen gewoon door?

"Je start met twee tegels en alles is welkom. Naarmate je meer stukken verzamelt en je er meer over te weten komt, word je strenger. Ik werd dus wel selectiever, ik kan heus niet alles bijhouden. Toch vind ik het ook interessant om van dezelfde tegel verschillende exemplaren te hebben. Tegels worden dan wel volgens een sjabloon gemaakt, maar echt identiek zijn ze nooit. Het blijft tenslotte handwerk, een echte ambacht. Ik blijf niet verzamelen tot mijn huis vol staat met haantegels. Het moet echt gaan om stukken die me aanspreken. Het esthetische aspect, daar hecht ik uiteraard ook belang aan."

 

Waarom ben je ingegaan op de oproep van M?

"Die keuze was niet evident. Enerzijds blijft het mijn verzameling en die wil ik niet zomaar op straat gooien. Anderzijds deel ik wat van mij is graag met anderen. Uiteraard hoop ik op een zekere belangstelling en hoop ik dat het anderen op de een of andere manier aantrekt. Bovendien vind ik M ook een huis waarin zoiets wel past. Ik apprecieer het dan ook erg dat het museum op deze manier iets doet rond het thema ‘verzamelen’."

 

Het pronkstuk uit je verzameling schittert binnenkort M. Waarom heb je net dat ene stuk uitgekozen?

"Omdat het een eyecatcher is. Het is een mooi stuk waarvan ik denk dat het een breed publiek kan aanspreken. Het is ook een mooi begin van een verhaal. Het gaat om één van de oudere tegels uit mijn collectie, een echt luxeproduct in zijn tijd. Niet iedereen kon zich vroeger zo’n tegel veroorloven. Later is het geleidelijk aan meer een gebruiksvoorwerp geworden dat voor een breder publiek toegankelijk was. In die zin vertelt het een stukje geschiedenis en het verhaal van een cultuur."