Portret van een M-bassadeur

Bart Persoons (56) is een geboren Leuvenaar – “Kapucijnenvoer langs moederskant, Blauwe Hoek langs vaderskant”. Het leven heeft hem naar Erps-Kwerps gebracht, maar hij is altijd een trouwe bezoeker van M gebleven. Sinds kort is hij opnieuw M-bassadeur.

Kijken naar kunst zet aan tot verwondering, tot emotie, tot een open mindset. En M is uniek door de combinatie van hedendaagse en oude kunst. Door zijn ligging ook, midden in een drukke, gezellige stad

Bart Persoons

M-bassadeur

Bart: “Toen M nog niet bestond, was het culturele aanbod in Leuven vrij mager. Zeker hedendaagse kunst – dat boeit me het meest – vond je hier nauwelijks. Na de opening ben ik dus snel M-bassadeur geworden.”

“Een paar jaar later heb ik het toch weer opgezegd, omdat ik het moeilijk kon combineren met een drukke baan en een jong gezin. Ik kwam nog geregeld in M, maar dan betaalde ik gewoon een kaartje. Maar intussen staan de kinderen op eigen benen, en een jaar geleden hebben mijn vrouw en ik besloten om opnieuw M-bassadeur te worden. En met veel overtuiging.”

“Kijken naar kunst zet aan tot verwondering, tot emotie, tot een open mindset. En M is uniek door de combinatie van hedendaagse en oude kunst. Door zijn ligging ook, midden in een drukke, gezellige stad. Vanuit de winkels en de cafés stap je bij wijze van spreken rechtstreeks het museum in. Onbeperkte toegang is inbegrepen in je lidmaatschap als M-bassadeur: je kunt dus snel binnen- en buitenspringen, bijvoorbeeld als het regent, of als je een halfuurtje over hebt. Mijn vrouw en ik gaan elke zaterdag naar Leuven, dus we komen veel in M. We zouden daarvoor ook onze Museumpas kunnen gebruiken, maar Leuven is mijn stad, en M is mijn museum. Ik ben ook M-bassadeur omdat ik het museum wil steunen.”

Kaart versleten

“Ik bezoek vooral de tentoonstellingen rond hedendaagse kunst – als M-bassadeur word je daarvan ruim op voorhand op de hoogte gehouden. De strafste vond ik die van Sol Lewitt, in 2012. Lewitt was onder meer bekend om zijn kleurrijke, abstracte muurtekeningen, en in M waren die toen voor het eerst in België te zien. Ik ben wel 20 of 25 keer gaan kijken!”

“Mijn droom is dat M nog eens een tentoonstelling zou kunnen organiseren van een van mijn helden. Mark Rothko, Yves Klein, Basquiat... Dan ga ik elke dag kijken, dan is mijn M-bassadeurskaart versleten (lacht). ’t Is misschien niet haalbaar, maar het zou geweldig zijn voor de uitstraling van M, en van Leuven in het algemeen. Stel je voor, zo’n blockbuster in M: daarvoor zouden mensen uit de hele wereld naar Leuven komen.”

Installatiezicht Sol LeWitt © M-Museum Leuven | foto: Lieven Herreman

Blijf eraf!

“Als ik in M ben, sla ik graag een praatje met de publieksbegeleiders. Zij weten hoe bezoekers reageren op tentoonstellingen, bij welke werken ze het langst blijven staan... Ik werk in de marketing, en de wisselwerking tussen – zeg maar – vraag en aanbod heeft me altijd geboeid.”

“Bovendien pik je zo interessante achtergrondinformatie op. Onlangs was ik op de tentoonstelling van Leen Voet, en in één zaal hingen een paar kleurrijke werken waar ik me niet meteen veel vragen bij stelde. De publieksbegeleider wees me erop dat het latere, meer abstracte herinterpretaties waren van figuratieve werkjes die Leen Voet als tiener had gemaakt. Die hingen vlakbij in dezelfde zaal, maar de gelijkenis was me niet opgevallen. Da’s dan toch een beetje een eyeopener.”

“Ik weet wel dat je dat soort informatie ook krijgt via de audiogids, maar da’s eerlijk gezegd niks voor mij: ik beleef kunst graag op mezelf. Ik moet me dan altijd bedwingen om de werken niet aan te raken. Mijn vrouw moet soms zeggen: ‘Blijf daar nu toch eens af, schat!’ (lacht) Ik ben geïnteresseerd in de materialiteit van een kunstwerk: welke ondergrond heeft de schilder gekozen, hoe heeft hij de verf aangebracht en in hoeveel lagen, hoe is het werk ingelijst en opgehangen... Bij Leen Voet stonden sommige werken vrij in de ruimte, zodat je eromheen kon wandelen – dat vond ik geweldig. Op de achterkant had ze hier en daar ook dingen geschreven: ze speelde dus ook zelf met die extra dimensie.”

Bezoekers in de tentoonstelling van Leen Voet in M

Kleine foutjes

“Ik kom vaak in musea en galeries, en als je van dichtbij naar werken kijkt, zelfs van grote namen, zie je geregeld kleine foutjes: haartjes of vliegjes die in de verf zijn achtergebleven, ‘druipers’, doffe plekken... Voor sommige schilders hoort dat bij het creatieve proces, maar de perfectionist in mij heeft het daar lastig mee (lacht).”

“Ik schilder zelf ook, misschien heeft het daarmee te maken. Ik heb geen academische opleiding gevolgd, maar in de loop der jaren heb ik een eigen vorm, een eigen signatuur ontwikkeld. Ik werk graag met repetitieve motieven, en met kleur. Ik ontwerp onder meer de wikkels rond de pralinedoosjes van ZUUT – daar kunnen mensen mijn werk van kennen. Geïnteresseerden mogen altijd een kijkje nemen op mijn Instagramaccount @bart_persoons.”

Beeldenmakers toen en nu

“Er is nog een reden waarom mijn vrouw en ik sinds kort weer M-bassadeur zijn: je wordt uitgenodigd op bijzondere activiteiten. Zoals uitstappen naar binnen- en buitenlandse musea. Als we een gaatje in onze agenda vinden, willen we zeker eens meegaan.”

“In juni zijn we voor het eerst naar de jaarlijkse Vriendendag geweest, waarop alle M-bassadeurs worden uitgenodigd. De curator van de grote overzichtstentoonstelling rond Dieric Bouts, dit najaar in M, gaf daar een lezing. Ongelofelijk interessant! Hij legde uit dat Bouts geen kunstenaar was in de betekenis die wij nu aan dat woord geven – een romantisch genie dat op z’n zolderkamertje zijn inspiratie de vrije loop laat. Bouts was een beeldenmaker: hij leverde op bestelling religieuze taferelen, in een tijd dat de schilderkunst zo’n beetje de enige vorm van beeldcultuur was.”

“De tentoonstelling confronteert het werk van Bouts met dat van hedendaagse beeldenmakers. Filmregisseurs bijvoorbeeld: je kunt er onder meer originele storyboards van de ‘Star Wars’-films zien – toch wel een van dé referenties voor onze generatie. Ik vind dat prima: zo krijg je een nieuwe, frisse kijk op de oude meesters. Ik kijk ernaar uit.”