Twee gidsen van M aan het woord

Gidsen zijn de gezichten van een museum, maar ze hebben het zelden over zichzelf. Tijd om daar verandering in te brengen. De meest ervaren en de nieuwste gids van M vertellen samen over hun gedeelde passie. "We babbelen graag, brengen ons enthousiasme graag over op anderen én we zijn geïnteresseerd in kunst."

Jong vs ervaren

Anne Brugmans gaf 20 jaar geleden al rondleidingen in het museum Vander Kelen-Mertens, de voorganger van M: "In het begin waren we met twee gidsen voor de collectie in het oude woonhuis Vander Kelen-Mertens. Nu zijn er een 25 tot 30 gidsen aan de slag in M."

Annemie Vandebosch is een van de nieuwste aanwinsten onder de gidsen: "Ik heb kunstgeschiedenis gestudeerd en de lerarenopleiding lager onderwijs gevolgd. Tot voor kort gaf ik les, maar ik miste de culturele sector. Zo ben ik hier terechtgekomen. Het was een logische keuze voor me."

Wat vinden jullie het leukst aan gidsen?

Anne: "De variatie. De ene dag heb je een bende prutskes van 2,5 onder je hoede, de volgende zijn er misschien mensen van 80 of 90 bij. De tentoonstellingen veranderen ook geregeld. We hebben Utopia gehad, Vanderweyden, de bijbel van Anjou, in het najaar komen De Arenbergs. En dan heb je de tentoonstellingen voor hedendaagse kunst nog. Bovendien vind ik het erg leuk om een rondleiding uit te werken. Zo kreeg ik eens een klas leerlingen Haartooi, voor wie ik allerlei dingen heb opgezocht over kapsels en hygiëne door de eeuwen heen."

Annemie: "Ik ben zelf altijd gefascineerd door de verhalen achter de dingen. Hier kan ik die verhalen doorgeven aan anderen, met een eigen twist en eigen klemtonen. Ik vind het super om mensen mee te slepen, al helemaal als ze vooraf niet denken dat het iets voor hen kan zijn. Heerlijk als ze dan toch voldaan en geïnteresseerd weer vertrekken."

Ik ben gefascineerd door de verhalen achter de dingen. Hier kan ik die verhalen doorgeven aan anderen

Annemie Vandenbosch

Gids van M

En toen werd de pizza Margherita uitgevonden

Anne: "Soms komt er een groep kinderen naar binnen gesjokt: 'Een museum. Moet dat echt?!' Maar anderhalf uur later vragen ze stomverbaasd of het echt al voorbij is. Meer applaus heb je niet nodig. Enthousiasme is het mooiste compliment.

We spelen ook direct in op reacties. Heeft een groep tieners wat afwisseling nodig, laat ze dan met hun smartphones een detail van een werk fotograferen. Een klasgenoot zoekt om welk werk het gaat. Reken maar dat ze het elkaar moeilijk maken! Maar intussen hebben ze wél goed naar de kunst gekeken."

Hoe bereid je je voor op een nieuwe tentoonstelling?

Anne: "Kort voor de opening krijgen we alle informatie en een rondleiding van de curatoren. En dan is het natuurlijk studeren en anticiperen. Nieuwe gidsen adviseer ik altijd om door de zalen te lopen alsof ze er voor het eerst komen, en dan antwoorden te zoeken op de vragen die bij hen opkomen."

Krijg je soms gekke vragen of opmerkingen van het publiek?

Anne: "Ik zal de opmerking van een jongetje van zes bij het portret van Margareta en de draak nooit vergeten. Ik legde uit dat ze gevangen zat en bewaakt werd door een draak. “En terwijl ze zat te wachten, vond ze de pizza margarita uit”, zei hij. (lacht)"