Binnenkijken bij M-cenassen Alex en Sophie

"Mensen streefden er toen naar een collectie aan te leggen die de hele bekende wereld weerspiegelde. Je had vier soorten objecten: preciosa, waardevolle kunstvoorwerpen; naturalia, mooie, natuurlijke objecten zoals koralen, mineralen en schelpen; scientifica, wetenschappelijke instrumenten; en de grootste categorie, exotica, stukken uit vreemde landen. Bekeken uit het perspectief van het 17de-eeuwse Europa, natuurlijk."

"Van beroep ben ik ondernemer. Ik heb een bedrijf, GrindoSonic, dat meetsystemen ontwikkelt, bouwt en commercialiseert. Maar kunstkamers zijn onze passie. We hebben er thuis zelf één gemaakt, de Porfirius-kunstkamer, en we promoten het concept ook. Ieder jaar staan we bijvoorbeeld op de kunstbeurs Brafa in Brussel. We willen mensen helpen om hun eigen kunstkamer samen te stellen. We leveren objecten, helpen met de inrichting…"

Cultuurverarming

Jullie zijn ook M-cenassen van M. Waarom hebben jullie ervoor gekozen het museum financieel te steunen? 

"Omdat musea een belangrijke rol hebben in onze samenleving. Ik vind persoonlijk dat onze cultuur verarmt, en dat de interesse in kunst afneemt. Je ziet dat bijvoorbeeld aan het aantal kunsthandelaars op de Zavel in Brussel. Dertig jaar geleden waren er tweehonderd, vandaag nog twintig. Musea kunnen die beweging counteren en cultuur weer haar juiste plaats in de maatschappij geven. Anders is het alleen nog maar Facebook en spelletjes op de computer."

"Onze keuze voor M heeft er ook mee te maken dat we in Leuven gestudeerd hebben. We wonen nu in Neerijse, maar we voelen ons toch een soort Leuvenaars."

Jullie steunen M niet alleen financieel?

"Nee, Sophie doet vrijwilligerswerk: mailings versturen, administratie achter de schermen, mensen ontvangen… Ze heeft een paar jaar geleden ook meegewerkt aan ‘DINGES’, een tentoonstelling die van a tot z door een twintigtal vrijwilligers werd opgezet, met professionele begeleiding. Zeer geslaagd, vond ik, en dat zeg ik niet alleen omdat ik Sophie goed ken (lacht)."

"In 2016 had M een tentoonstelling over de 17de-eeuwse schilder Hendrik De Clerck. M heeft toen als deel van de opstelling een mooie, zeshoekige kunstkamer gebouwd, en wij hebben de objecten geleverd. Uit onze eigen collectie."

Aanraken mag

Een tijdje geleden zijn jullie collega-M-cenassen een bezoekje komen brengen aan jullie kunstkamer. Hoe was dat?

"Gezellig! Die uitstap was georganiseerd door M, we hebben 25 à 30 man over de vloer gehad. Eerst hebben we een beetje uitleg gegeven over het concept kunstkamer. ’t Is toch niet niks: hier staan objecten uit de hele wereld broederlijk naast elkaar, en ze maken nooit ruzie (lacht). Daarna hebben we van iedere categorie een paar objecten laten rondgaan. Dat je kunstvoorwerpen ook kan aanraken, zorgt toch meteen voor een andere beleving. Er was bijvoorbeeld heel veel belangstelling voor een fragment van een granieten Egyptische vaas. Drieduizend jaar oud, maar met heel rechte oppervlakken, prachtig bewerkt en gepolijst… Groot vakwerk! Je vraagt je echt af hoe ze dat gedaan kregen met de werktuigen die ze toen hadden."

Is het eigenlijk makkelijk om aan objecten te komen?

"Nee, dat is niet evident. We zoeken letterlijk de hele wereld af. Maar doordat we op Brafa staan, komen er ook verzamelaars stukken aanbieden. Het werkt in twee richtingen."

Tot slot: wat is het topstuk in jullie eigen kunstkamer?

"Ik zou zeggen: een stel gedraaide bekers in lindehout. We wijzen die toe aan slot Rosenborg in Kopenhagen, een koninklijk goed dat zijn eigen hofdraaiers had. Zulke objecten kunnen vinden, dat is zeer uitzonderlijk."